Stotteren is een communicatiestoornis waarbij het vloeiende verloop van de spraakbeweging gestoord is. De timing van de spraakbewegingen is in aanleg en/of door erfelijkheid minder goed ontwikkeld. Klanken of lettergrepen worden herhaald en/of verlengd. Soms zijn er stille blokkades hoorbaar. Daarnaast kunnen bij het stotteren begeleidende symptomen voorkomen, zoals meebewegingen in het gezicht en van lichaamsdelen, verstoring van de adem, transpireren en spanning. Naast deze zichtbare en hoorbare symptomen zijn er ook verborgen symptomen. Vermijden van situaties, bepaalde woorden of klanken omzeilen, gebrek aan zelfvertrouwen en angst om te spreken. Stotteren kan de communicatie ernstig verstoren.
Stotteren begint meestal bij kinderen tussen de twee en zeven jaar. Bij de meeste kinderen gaat stotteren vanzelf over, maar soms is een behandeling door een logopedist of stottertherapeut nodig. Het is dus belangrijk om snel goed onderzoek te doen, zodat ouders goede informatie krijgen of therapie nu wel/niet zinvol is en op welke gronden.
Met de Screenings Lijst voor Stotteren (SLS) kan dit worden onderzocht door de huisarts of door de ouders zelf. Zie website stotteren.nl
Voor chronisch stotteren bij kinderen en volwassenen is individuele behandeling in onze praktijk mogelijk.
voor meer informatie zie ook op: www.logopedie.nl en stotteren.nl
Broddelen is een stoornis in het spreken. Je herkent het aan de niet-vloeiende of aritmische, moeilijk verstaanbare spraak. Opvallend zijn een slappe uitspraak en een hoog spreektempo, het ineenschuiven van woorden, bijvoorbeeld ‘tevisie’ in plaats van ’televisie’. Ook stopwoordjes, snelle woordherhalingen en klankherhalingen zijn signalen van broddelen. Daarnaast kunnen moeilijkheden met het formuleren van gedachten voorkomen. Dit geldt ook voor schriftelijke formuleringen.
Broddelen kan samen gaan met hyperactiviteit en een slechte concentratie, dit hoeft echter niet. De luisteraar zal de persoon die broddelt vaak slecht verstaan en reageren met: “Wat zeg je?”. De spreker merkt wel dat er iets mis is met zijn spreken, maar hij weet niet precies wat. Broddelen is een stoornis in de communicatie.
Doordat er herhalingen van woorden en klanken zijn lijkt het broddelen soms op stotteren. Een verschil met stotteren is dat de persoon die broddelt zijn herhalingen en onduidelijkheden in het spreken meestal niet opmerkt, de persoon die stottert echter wel. En dat er vaak sprake is van weinig spanning in de herhalingen.
voor meer informatie zie ook op: www.logopedie.nl en stotteren.nl